کد مطلب:95529 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:211

خطبه 032-روزگار و مردمان












[صفحه 78]

شكایت از زمانه ما در روزگاری ستیزه گر و ستمكار و در زمانی پر از ناسپاسی و جفا پیشكی چشم به هستی گشوده ایم، در روزگاری كه نیكوكاران، به تبهكاری متهم می شوند و متمردین و عصیان كنندگان را با افتخار تحسین و ستایش می كنند. در این روزگار علم و دانش برای ما سودی ندارد زیرا كه بدانها عمل نمی كنیم، چرا كه میل باطنی به دانش نداریم و نه آنچه نمی دانیم پرسش می كنیم و نه از كارهای خطرناك اندیشه ای داریم، با این وجود از كارهای بزرگ نمی ترسیم و در هر اندیشه ای فرومی رویم. در چنین روزگاری، مردم دنیا و آنهایی كه به جهان مادی دل بسته اند، چهار دسته اند دسته ای كه به جهت سست عنصری و ضعف نفس و كندی شمشیر قادر نیستند دل از تباهی، فساد و ننگ بركنند، دسته ای بی باكانه تیغ از نیام كشیده اند و سرشت زشت خویش را بروز می دهند و تمام سلاح خود را برای نیل به تمایلات خویش بكار می برند، هدف آنها تنها دنیاست، بدین و عقده نیز كاری ندارند و تمام تلاششان بر اینست كه مركب و منبر مطلوبی بدست آورند و توسن تمایلات خود را بتازند. اما سومین دسته آن گروهی هستند كه دنیا را به عمل آخرت طلب كرده اند. یعنی همه چیز را از روی ریا بنام آخرت می

طلبند بجای آنكه آخرت را از راه عمل دنیا بخواهد و در این حال با چهره ای حق بجانب و با مشی و شیوه ای به ظاهر متواضع و با وقار حركت می كنند، خود را در لباس نیكوكاران صدیق و متدین و مومن بدین نشان می دهند. و بالاخره گروه چهارم، كسانی هستند كه بواسطه ضعف نفس و حقارت و محرومیت و راه نداشتن به مقام و ثروت گوشه عزلت می گزینند و وارستگی را بهانه كناره جویی خود می سازند و خود را به اینكه لباس پارسایی بر تن كنند، قانع می نمایند در حالی كه نه در خانه و نه در بیرون از خانه كوچكتری شباهتی به اهل تقوی و زهد ندارند. البته گروه دیگری هم هستند كه اندیشه آخرت و بازگشته بسوی پروردگار را لحظه ای از ذهن خویش دور نمی كنند. به همین خاطر چشمشان را از هر ناپسندی می پوشانند و در این حال با فرسودگی و افسردگی روح زبان در كام می كشند و زانوی غم بر سینه دارند. آدمهای این چنین، به دلیل پرهیزكاری، پارسایی شر و شور و ضعف زندگی را از دل بیرون رانده گوشه نشینی پیشه گرفته اند، لبهای تشنه و دلهای افسرده دارند. این گروه مردم معمولا مخاطبین خود را عملا پند و اندرز می دهند كه البته مردم پند پذیر نیستند و در خاموشی و عزلت نشسته اند. ای مردم شایسته ا

ست قبل از آنكه مردم سرشت شما را الگو قرار دهند شما از سرنوشت و سرگذشت دیگران سرمشق بگیرید و حكمت بیاموزید و دل از دنیای فانی برگیرید چرا كه آنان كه از شما شیفته تر و مشتاق تر بدنیا بودند به خواری رانده شده اند.


صفحه 78.